„Poznajemy życie codzienne na muszyńskim zamku”

Badania na zamku muszyńskim stanowią kontynuację kampanii badawczej, służącej poznaniu dziejów tajemniczego zamczyska oraz pozyskaniu zabytków świadczących o życiu codziennym mieszkańców zamku.
W ramach badań zostały otwarte trzy wykopy archeologiczne podzielone na mniejsze odcinki. Wykopy skupione są w południowej i południowo-zachodniej części ruin. W założeniu mają one zbadać część budynku, tzw. kamienicy zamkowej łączonej z okresem przełomu XV/XVI w. oraz południowych partii murów obronnych wraz z ewentualnymi budynkami przylegającymi do nich.
We wschodniej części założono wykop X, gdzie odsłonięto wychodnie skał, na których wzniesiono zamek. W pobliżu muru obwodowego odsłonięto skośnie przebiegające warstwy prawdopodobnie z okresu poprzedzającego budowę muru obwodowego. Odsłonięto też poziom użytkowania zamku wyróżniający się ciemniejszą smugą ziemi.
W centralnej części terenu objętego badaniami zlokalizowano wykop IX, w którym odsłonięto dalsze nawarstwienia z dwóch poziomów użytkowych: starszego poziomu użytkowego zamku, zaznaczającego się ciemniejszą smugą w nawarstwieniach ziemnych, natomiast na części obszaru tuż pod powierzchnią odsłonięto dobrze zachowany bruk kamienny, stanowiący młodszy poziom użytkowy z okresu nowożytnego. W tej części wykopów odsłonięto też partie muru obwodowego, którego sposób murowania wskazuje na zmiany w tkance murowanej. Zmiany te związane są prawdopodobnie z destrukcją lub przebudową części murów obronnych. Nawarstwienia ziemne w sąsiedztwie opisywanego muru wskazują na ślady pożaru, z którym być może związana jest destrukcja i późniejsza naprawa muru.
W zachodniej części wyznaczono wykop III-07, który obejmuje badaniami pomieszczenie południowe „kamienicy” zamkowej oraz mury obwodowe w tej części zamku. W badanych odcinkach odsłonięto mur obwodowy i ścianę wschodnią „kamienicy”. Na podstawie odsłoniętych partii murów i nawarstwień ziemnych udało się stwierdzić, że mur obwodowy zamku jest starszy od wschodniej ściany budynku. Wskazuje to na fakt, że wspomniany budynek „kamienicy”, którego wzniesienie wiąże się z okresem początku renesansu powstał zapewne przez przebudowanie istniejących już murów i zamknięcie ich nowym murem od strony wschodniej zamku. W nawarstwieniach ziemnych znajdujących się na większych głębokościach natrafiono na ślady użytkowania terenu w okresie przed budową w tym miejscu murów obwodowych. Wśród dokonanych odkryć ciekawy jest ślad po wbitym słupie. Obecnie jeszcze nie wiadomo, jaka była forma i chronologia odkrytych najstarszych reliktów.
Podczas eksploracji w załomach skał i warstwach ziemnych znaleziono bardzo dobrze zachowane ostrogi późnośredniowieczne z bodźcem gwiaździstym, elementy zbroi (tzw. brygantyny), żelazne groty bełtów (strzał do kuszy), grot strzały łuku pochodzenia przypuszczalnie węgierskiego, fragment łańcucha żelaznego, fragmenty podków, sierpa, liczne ułamki naczyń glinianych oraz kafli ze średniowiecza i nowożytności.